เมื่อวานตอนเย็นขึ้นรถเมล์ด้านหลังกับแม่ เป็นรถเมล์เล็กที่ขึ้นประจำ
พอดีว่าป้ายที่เราขึ้นประจำ คนก็ขึ้นเยอะเป็นกิจวัตร
เราเลยโดนเบียดแล้วไปชนกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า เค้าก็เลยชนเรากลับมาค่ะ
เราก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะคิดว่ารถมันเลี้ยวเลยมาชน
ทีนี้เราก็เลยคุยกับแม่เรื่องจะไปจันทบุรีวันเสาร์ รถเบรค ตัวด้านข้างเราไปชนเค้า
เค้าเลยหันมาว่าเราว่าจะมาชนเค้าทำไม
เรา : คะ? (อากาศยังงงเล็กน้อย เพราะฟังไม่ถนัด)
เค้า : มาชนฉันทำไม (วีนแตกสุดๆ)
เรา : ก็รถมันเบรกนี่คะ
เค้า : ชนอยู่ได้ยืนดีๆไม่เป็นหรือไง (วีนแตกเช่นเดิม)
ตอนนั้นยังเอ๋อ งงๆ อยู่เลยไม่ได้คิดคำโต้ตอบออกไป แม่เลยเข้ามาช่วย
แม่ : มุกถอยมาเลย มาไกลๆ เดี๋ยวเชื้อผู้ดีมันจะติด ผู้ดีนักไปขึ้นแท็กซี่เลยไป๋
สุดท้ายเค้าก็จ้องหน้าแม่เราไม่กระพริบเลย
แม่เราเลยบ่น หน้าตาก็ดี...แต่มารยาทแย่
ตอนแม่เราบอกหน้าตาก็ดี เค้าหันมาบอกขอบคุณค่ะที่ชม
สมัยนี้คนเราหนังหนาด้านกันเยอะนะคะ ^__^
ถ้าเกิดเราตั้งสติได้ล่ะก็ แม่จะพ่นหลักการฟิสิกส์ให้ฟังเลย
รถมันเบรกคนเราก็ต้องโน้มตัวไปข้างหน้าใช่มะ
แล้วที่ที่เรายืนอ่ะมันก็มีนิดเดียวไม่กี่ตารางเซน แถมเราก็ยืนขาชิดด้วย
ไม่เหมือนคุณผู้ดีนี่คะ ที่ยืนเอามือจับราวเก้าอี้ 2 ข้าง แล้วยืนแยกขาน่ะ
คนใจคอคับแคบ ก็คงคิดได้แค่แบบคุณนั้นแหละ
ถ้าหวงตัวนักทำไมไม่ขึ้นแท็กซี่ซะเลยล่ะ จะได้ไม่ต้องมีใครมาเบียดมาชนคุณ
แต่งตัวดีซะเปล่า ใจคอและกิริยาคุณไม่เห็นจะดีเหมือนการแต่งตัวเลย
Fri Mar 06, 2009 8:55 pm
