[หาอะไรเล่นกันร้าง 3] เลือกอะไรดีจ๊ะเบบี๋ >3=~!

แม้ความจริงจะเป็นรักที่ขมขื่น... แต่มันก็เป็นความจริง.. และไม่มีใครที่จะพบกับความเศร้าเพียงอย่างเดียวแน่นอน...
ปลาน้อยจึงเลือกที่จะปะทะกับความจริง.. เพราะความสุขต้องรออยู่ข้างหน้าแน่นอน ^^

เลือกต่อละนะ ^^

เป็นต้นหญ้า
VS
เป็นต้นไม้ใหญ่

หุหุ คำถามนี้ ตัวเลือกมีความหมายนะ ^^

เราอยากเป็นต้นไม้ใหญ่นะ จะได้ให้คนอื่นพักพิง ให้ร่มเงาอะ แต่ก็กลัวถูกตัดเนอะ

แต่ต้นหญ้าก็ดีนะ ได้เห็นอีกมุมมองนึง เป็นสิ่งเล็กๆที่ติดดินกว่า ไม่ค่อยมีใครมายุ่ง แต่อาจโดนเหยียบย่ำ

ให้เลือกระหว่าง

ตายเพราะเป็นโรค

VS

ตายเพราะอุบัติเหตุ

ซีเรียสอีกแล้วตู ..

ตาลตั้งคำได้ซีเรียสสะใจมาก
มันดูน่าทรมานทั้งคู่เลย
เราว่า เราตายเพราะอุบัติเหตุดีกว่า ดูหลอนกว่า55+
ถ้าตายเพราะเป็นโรค เราอาจแพร่เชื้อให้คนอื่น ซึ่งอันนี้เรารับบ่ได้
อีกอย่าง เราอาจต้องเป็นวิญญานวนเวียนอยู่ในICUหลอกชาวบ้านเล่นอีก
ตายเพราะอุบัติเหตุ อาจจะเป็นแบบ รถชนปุ้บตายเลยก็ได้
ดูไม่ทรมานดี เหอๆ

เลือกต่อๆ

เป็นดวงอาทิตย์ เจิดจรัสโด่นอยุ่บนท้องฟ้าสีฟ้าใส ส่องแสงและสร้างความอบอุ่นให้กับโลกนี้

vs

เป็นดวงจันทร์ แสงสลัวในท้องฟ้ามืดมิด มีดวงดาวรายล้อมประปราย พร้อมโอบอุ้มด้วยความหวังและความรักโรแมนติก

ปลาน้อยเลือกเป็นดวงอาทิตย์... เพราะแม้ดวงจันทร์จะสวยเท่าไร..
ก็ไม่ได้สามารถสร้างประโยชน์ให้แก่โลกใบนี้ได้มากมายเท่าดวงอาทิตย์
หากดวงจันทร์คือความหวัง ความรักความโรแมนติก สำหรับปลาน้อยดวงอาทิตย์ก็จะไม่เป็นเพียงแค่"ความ"
แต่เป็นการปฏิบัติ ^^ ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถพูดให้สวยงามได้ แต่จะมีกี่คนที่ทำได้ ปลาน้อยอยากจะเป็น
1 ในคนที่ทำ"ความ" เป็นของจริง~

เลือกต่อนะ

อยู่ในสังคมได้อย่างกลมกลืนVS

แปลกไปจากสังคมแต่มีความโดดเด่น

เราเลือกแปลกดีกว่า
แตกต่าง แต่ ไม่แตกแยกนะ
อย่างน้อยๆเราก็ขอเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกนี้มีสีสันขึ้น
ถ้ามีแต่อะไรๆที่เหมือนๆกันหมดมันน่าเบื่อนะ
เราแค่แตกต่าง แต่เราก็อยู๋รวมกับคนอื่นได้อย่างสันติใช่มั้ย
เราไม่ได้อยากเด่นหรอกนะ แต่เราแค่ไม่อยากทำอะไรซ้ำๆกะคนอื่น

เลือกต่อเลย...

เป็นวรนุสสสสส
สัตว์น้อยน่ารักที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ ผู้คนต่างยกย่องและขนานนามให้ ด้วยท่าทางที่น่าเกรงขาม แม้แต่เดินข้ามถนน รถ10ล้อยังต้องหลบให้ มีลายสวยๆอยู่รอบผิวหนังอันมันวาวอันเป็นที่ต้องการของเหล่าไฮโซบ้ากระเป๋า
vs

เป็นกระจั๊ว
สัตว์น้อยน่ารักอีกอีกเหมือนกัน มีลำตัวเพรียวยาวสีอำพันเข้มดุจวิสกี้ราคาแพง มีหนวดน้อยๆ2หนวดไว้คอยจูนคลื่น มีปีกน้อยๆไว้บินหาอาหารและท่องเที่ยวไปในทุกหนแห่งอย่างสำราญ เป็นผู้มีอำนาจยิ่งใหญ่ เมื่อบินไปยังแห่งหนใดก็มีแต่คนขานชื่อแล้วหลบทางให้ มีความแข็งแรงสูง แม้แต่ไบก้อนหรือหนังสือพิมพ์ม้วนๆก็ไม่หวั่น
ลป.อย่าอ่านก่อนกินข้าวนะ เดี๋ยวทานไม่ลง(บอกทันมั้ยนี่)

เอ่อ... ไม่เลือกซักอันได้ไหม.... ปลาน้อย"รังเกียจ" ทั้งคู่เลย...
แม้ว่าความจริง... มนุษย์เราเองต่างหากที่น่ารักเกียจที่สุด...
ปีเตอร์เขาก็เพียงแต่หาอาหารเพื่อความอยู่รอด.. วรนุชก็เช่นกัน..
มนุษย์เรานี้นี่เอง.. ที่ทำเพื่อ ความโลภ ของตน.. ไม่ใช่เพียงเพื่อความอยู่รอดเช่นสัตว์อื่น...
ง่า... >^< ต้องเลือกรึนี่! ปลาน้อยของเลือกกระจั๊วและกัน.. อย่างน้อยมันก็ไม่มาในน้ำที่
ปลาน้อยอาศัยอยู่... T-T เศร้า... ยังไงไม่รู้สิ...

เลือกต่อละนะ~

หลงในกิเลสที่เรียกว่าความรัก.. ที่มีหลากสี.. ทั้งมีหม่น.. สีสดใส.. สีขาวบริสุทธิ์ ...
ก่อให้เกิดทั้งทุกข์ และสุข แต่ที่จริงแท้กว่าสิ่งใดคือ.. มันคือกิเลส
VS
"หลุด"จากกิเลส.. จากโลกจอมปลอม.. เข้าใจ"ความจริง" ของวัฏสังสารที่เราอยู่นี้...
แต่มันแลกกับอารมณ์... ทั้งปวง...

ป.ล... ขอโทดนะ.. ที่มาแนวพุทธ.. เพิ่งอ่านหนังสือของ ดังตฤน จบ ... -_-"

โก๊ะขอหลุดจากกิเลสดีกว่า
พยายามมานานล่ะ เหอๆ
ยังไง เราก็ยอมรับความจริงอันแสนขนขื่นได้แหละนะ
ถ้าสเราตัดกิเลสได้ ไม่ว่าอะไรก็ไม่ทำให้เราทุกข์ เพราะเราเข้าใจมั้น
แต่เราว่า...ปลาน้อยไปบวชเหอะ55+ มาซะพระพุทธเลย
เลือกต่อเลยนะ

ลงจากรถบัสด้วยอาการเมารถ เดินสโลเสลขึ้นเวทีไปเพื่อแข่งขันพูดสุนทรพจน์ภาษาอังกฤษ โดยมีอาจารย์ระดับหัวหน้าชั้นคอยกดดันว่าให้เราทำให้ได้
vs

ลงจากเรือด้วยอาการเมาคลื่น เดินโคลงเคลงลงมาบนแผ่นดินอย่างมึนๆ เพื่อจะเข้าสนามประลองแข่งขันยิมนาสติกที่เราฝึกซ้อมมาแทบตายเพื่อจะได้เป็นตัวแทนของโรงเรียน

ง่ะ.. เอ่อ... เลือกเมารถแข่งสุทรพจน์ภาษาปะกิดดีกว่ามั้ง.... เมาเรือเล่นยิมนี่.. คงไม่รอด...

เลือกๆ

อาหารกลางวันของทั้งปีคือ มาม่ารสหมูสับ....
VS

ขนมของทุกมื้อคือ ลูกอมซูกัส...

(มันไม่เลวร้ายก็จริง... แต่กินทุกวันอย่างเลือกไม่ได้นี่ก็... อ่ะนะ..)

เอาอาหารกลางวันเป็นมาม่าดีก่า ไม่ได้กินมานานแล้ว
โก๊ะ(ทน)กินซูกัสทุกมื้อไม่ได้อ่ะ
มันหวานเกิน กินไม่ลงด้วยง่ะ

เลือกต่อนะ

เรียนในคณะที่เป็นเกียรติเป็นศรีแก่วงตระกูล ทั้งๆที่ขัดกับบุคลิก นิสัย และความชอบของเราอย่างสุดขั้ว

vs

เรียนในคณะสุดห่วยแตกที่ไม่มีใครหน้าไหนอยากจะเข้า โดยเฉพาะบุพการีผู้น่าเคารพของเราถึงขั้นอยากตัดพ่อตัดลูกกันเลยทีเดียว แต่ทว่า เรากลับพบว่า มันคือสิ่งที่ใช่ และเป็นสิ่งที่ชอบ และเราก็เรียนไปได้อย่างเทพซะด้วย

เง้อ.. โกะจังก็มาแนวเครียดนะนี่...
อ่า.. เหมือนปัญหาที่ปลาน้อยกำลังประสพอยู่ในปัจจุบันนิดๆ...
แม้... บุพการีท่านเลี้ยงเรามาแม้คุณจะใหญ่หลวงเพียงใด
แต่ไม่ได้แปลว่าท่านจะอยู่กับเราไปชั่วชีวิตได้... ดังนั้น
ปลาน้อยเลยจะขอเลือกทางเดินในอนาคตของตนเองด้วยตนเอง
ขอโทษพ่อแม่จริงๆ... แต่.. ชื่อเสียงและเกียรติยศฤๅจะสู้ความสุขได้...
ง่า... ทางเดินใครก็ขอให้คนนั้นเลือกเองเถอะนะ... เศร้า...

อืม.. เลือกต่อนะ...

มีความสามารถที่จะมองเห็นอนาคต... แต่ว่าไม่สามารถที่จะเปลี่ยนสิ่งใดได้เลย ราวกับว่า"เรา"ไม่มีตัวตน

VS

เราสามารถที่จะ"สร้าง" วันนี้ได้.. แต่ไม่มีความสามารถในการรู้อนาคตใดๆ

เครียดซะงั้นเลย
ตอบของปลาน้อยนะ
เราเลือกสร้างวันนี้ได้ดีกว่า
ต่อให้อนาคตจะหรูเลิศหรือเลวร้ายแค่ไหน
เราก็แก้ไขไม่ได้อยุ่ดี
อีกอย่าง รู้อนาคตแล้วชีวิตมันก็ไม่มีอะไรให้ลุ้นสิ

เลือกต่อนะ

ไปเดินห้างวันหยุด ไหนๆก็ว่างแล้ว ขอrelaxหน่อยเหอะ!
vs

ไปวัดดีกว่า ฟังสวดให้จิตใจสงบหน่อยก็ดีนะ

อืม.. เดินห้างเสียกะตังอ่ะ... ปลาน้อยยิ่งกระเป๋าแฟบๆอยู่ซะด้วย...
งั้นไปเดินเล่นที่วัดดีกว่ามั้ง? อากาศดี เจอคนดีๆ ไม่เสียกะตังค์~

เลือกต่อน่อๆ

สถานการณ์: บนโต๊ะอาหารที่ทุกจานว่างเปล่าเหลือเพียงปลาหมึกผัดเพียงชิ้นเดียว และ.. เราหิว.. แต่ในโต๊ะมีเพื่อนๆนั่งกันอีก 5 คน... ชิ้นสุดท้าย! ใครจะได้ไป!

ปลาหมึกชิ้นสุดท้ายต้องเป็นของชั้น! VS เอ่อ.. ให้คนอื่นกินก็ได้.. ทนอด TT^TT

เรายกให้เพื่อนดีกว่า
เพื่อนอิ่ม เราย่อมอิ่มใจ(แม้ว่าท้องจะหิว-*-)
โก๊ะมาโหมดเครียดล่ะนะ

สถาณการณ์:แม่ของเรา(ขอโทษนะ ไม่ได้อยากแช่ง แค่สมมติ)นอนอยู่ICUที่โรงพยาบาล
ถ้าไม่ใส่เครื่องช่วยหายใจ แม่เราก็จะจากไปอย่างสงบ

ถอดเคร่องช่วยหายใจออกซะ แม่จะได้ไปสบาย

VS

ไม่ได้นะ!ฉันจะนั่งรอปาฏิหาริย์ต่อไป ถ้าเราถอดเครื่องช่วยหายใจตอนนี้ เราก็เท่ากับฆ่าแม่ตายเลยงั้นสิ

อืม.. ปลาน้อยก็เคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้างเหมือนกัน... แต่ว่า.. แม้ว่าใส่เครื่องช่วยหายใจจะใช้เงิน.. แต่ปลาน้อยจะเฝ้ารอปาฏิหาริย์ต่อไป แม้จะไม่รู้ว่าสำเร็จฤๅไม่ก็ตาม

เลือกต่อละนะ ^^ หุหุ เข้าใกล้สถาณการณ์จริงอยู่นะ

การบ้านที่ดองไว้ได้ฤกษ์ทำเมื่อก่อนเปืดเทอม 2 วัน VS
การบ้านที่ดองไว้จงดองต่อไปแม้จะเปิดเทอมแล้วก็ตามVS
การบ้านมันเสร็จตั้งแต่อาทิตย์แรกของการปิดเทอมแล้ววว

3ตัวเลือกเลยเรอะนั่น
โก๊ะอยากจะตอบข้อสุดท้าย
แต่ทำไม่ได้-*-55+
เราทำก่อนเปิดเทอม2วันจริงๆอ่ะ(นั่งปั่นมะเช้าเอง)

เลือกต่อนะ

สถานการณ์:ซื้อเครื่อวดืมราคาหูฉี่แถมหายากอีกตะหากมาจากห้างหรู เทใส่แก้วแล้วเดินไปอาบน้ำ ทันใดนั้น
มีน้องจิ้งจกคุงมาเกาะที่ขอบแก้ว

ไม่เป็นไร มันเกาะแค่ขอบ ไม่ได้กินของข้างในซะหน่อย เปลี่ยนแก้วซะก็สิ้นเรื่อง

vs

ไม่ว่ามันจะแพง จะหายากแค่ไหนก็ตาม สุขอนามัยต้องมาก่อน เททิ้งทั้งแก้วเลย

(อันนี้ประสบการณ์ตรงของโก๊ะเองอ่ะ)

อ่า.. ปลาน้อย.. ยังทำการบ้านไม่กระดึ้บหน้าเลยอ้ะ! แย่แล้วๆ!!!
หุหุหุหุ ปลาน้อยไม่เครียด~~ ตราบใดที่น้องจิ้งจกยังไม่ไปว่ายในนั้น ปลาน้อยกินได้~ ^^

เลือกต่อๆ

แม่ชม VS แม่ไม่ดุ

อ่า...ชีวิตจริงโก๊ะเททิ้งไปแล้ว-*-
เลือกแม่ไม่ดุดีกว่า
ไม่ต้องชมมากหรอกเดี๋ยวลอย55+
ถ้าแม่ไม่ดุ แสดงว่าเราทำถูกต้องแล้ว(นิสัยแม่เราอ่ะนะ)
แม่ไม่ดุนี่สบายใจที่สุดแล้วนะเราว่า

เลือกต่อๆ

สถาการณ์:ไปเข้าค่ายของคณะที่เราอยากจะเข้า เจอเพื่อนต่างเพศคนนึงคุยกันถูกคอมากๆ วันสุดท้ายของค่ายเธอจะ....

ขอเบอร์ดิ ไม่เห็นเสียหายอะไร เราเพื่อนกันนะ

vs

อ่า....อย่าดีกว่ามั้ง ถ้าเค้าอยากรู้จักเราจริงเค้าคงเดินมาขอเราเองแหละ

vs

ทำทีเป็นขอเบอร์เพื่อนทั้งกลุ่มในค่าย เพื่อให้ได้เบอร์เค้าคนนั้นมา

จากที่ปลาน้อยเคยเรียน รร. สห ปลาน้อยเคยไม่กล้าที่จะขอเบอร์เพื่อนชายนะ
แต่ว่า.. หลังจากที่อ้ำๆอึ้งๆอยู่นาน.. ก็ได้รู้ว่า ถ้าเราคุยกันถูกคอ.. แล้วเราอยากได้เบอร์เค้า
ก็ควรจะขอเค้าไปเลย (เพราะว่าจริงๆแล้วฝ่ายชายก็อายเหมือนกันนะ! เลยไม่กล้าขอ!)
(อ่า... ตรงนี้นี่อยากเล่าอีกนิด.. คือตอนนั้นปลาน้อยถามไปแบบครึ่งๆกลางๆ เพื่อนปลาน้อยก็เลยบอกว่า
มีอะไรก็ถามมาเถอะ.. พอบอกไป เค้าก้บอกว่าไม่เห็นต้องอายเลย... เราเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วนิ ^^)

เลือกต่อนะ

ขนมหวานแสนอร่อยที่มีเพียงชิ้นเดียว.. VS
ขนมรสเปรี้ยว ธรรมดาๆ แต่มีมากมาย...

(ข้อตะกี้ประสบการณ์จริงของโก๊ะเอง-*-ไปค่ายมาน่ะ)
โก๊ะขอแบบเปรี้ยวๆดีกว่า กำลังแพ้ท้อง
เย้ย มะใช่
มีหลายๆชิ้นจะได้แบ่งคนอื่นได้ไงล่ะ
(และหวังว่าคนที่เราแบ่งให้เค้าคงชอบนะ55+)

เลือกต่อ

โดนคนทักว่า "น้อง"

vs

โดนคนทักว่า "พี่"

ถ้าปลาน้อยโดนทักว่าพี่หรือถามว่าอยู่ปีไหน ปลาน้อยจะเสียใจมาก..
ดังนั้นปลาน้อยขอโดนทักว่าน้องดีกว่า ^^

เลือกต่อๆ

สุนัขขนาดกลางค่อนไปทางเล็ก ขนนุ่มสั้นสีขาว สลับน้ำตาลเป็นปื้นๆ ตากลมโตใสซื่อ(ประมาณบีเกิ้ล)
VS
แมวขนาดพอมือ ขนสีขาวประกายเงินนุ่มยาวสลวยตลอดตัว ตาเรียวสวยฉายแววเจ้าเล่ห์(ประมาณเปอร์เซีย)

โก๊ะเลือกหมาดีกว่า
หมาดูซื่อสัตย์ดี แมวดูน่าหมั่นไส้อ่ะ เหอๆ
อีกอย่าง โก๊ะแพ้ขนสัตว์แบบยาวๆด้วย

เลือกต่อนะ

โดนหมาลอตไวเลอร์วิ่งไล่

vs

โดนตุ้กแกจ้อง(ประมาณว่า...สยอง+ทำท่าจะกัดน่ะ)

เอ่อ.. ปลาน้อยเกลียดตุ๊กแกมากนะ.. แต่ว่า.. ปลาน้อยกลัวล็อดไวเล่อวิ่งไล่มากกว่า..

อย่างน้อยถ้าตุ๊กแกทำท่าจะกัดเราจะได้วิ่งหนีทัน... -_-"

เลือก ^^

"เรา"จะเป็นผู้เปลี่ยนแปลงประเทศนี้ด้วยมือเราเอง!
แม้จะรู้ว่ามันยากลำบาก ต้องเดินบนทางที่โรยด้วยหนามกุหลาบ
และปลายทางอาจจะ"ไม่มีอะไรเลย"ก็ตาม

VS

ขอมีชีวิตชิวๆสบายๆไปดีกว่า.. คนเราเกิดมาชีวิตหนึ่งมีแค่ครั้งหนึ่งนะ..
จะไปเครียดทำไม! มีทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบแล้วก็เดินไปสิ -_-"

โก๊ะขอเป็นผู้เปลี่ยนแปลงประเทศ
อยุ่สบายๆดูท่าจะไม่มีความสุข55+
เราว่านะ การมีชีวิตอยู่เพื่อสร้างสิ่งดีๆ
ต้องการแรงบันดาลใจจากสิ่งแย่ๆรอบข้างเหมือนกันนะ

เลือกต่อๆ

อย่าอ่านตอนกินข้าวนะ...(เตือนไว้ก่อน เผื่อเดี๋ยวกินไม่ลง)

เป็นอัศวินผู้กล้าที่ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ศพเละอย่างอนาถ

vs

ถูกกรอกยาพิษจนตายด้วยสภาพศพสวยกว่าตอนมีชีวิตอยู่ซะอีก

ข้าจะขอตายอย่างมีศักดิ์ศรี เยี่ยงพระมหาอุปราชา!

เลือกๆ

การ์ด
VS
ขนม

เอาการ์ดดีกว่า
ขนม กินแล้วก็หมดไป
แต่การ์ดเก็บไว้ได้นานกว่า

เลือกต่อ

กล้องโปร อย่างไฮ ภาพคมชัดยิ่งชีพ ราคาเรือนหมื่น

vs

กล้องดิจิตอลธรรมดา ขนาดเบา+พกพาสะดวก แถมกันน้ำกันกระแทกได้ด้วย ราคาพอๆกะกล้องโปร