อิปิ่นรีเทิร์น ทนไม่ไหวแล้ว!!

นี่น่ะเหรอ ลูกผู้ชายในแบบของแก
... บอกตามตรง...
พวกเกาหลีที่แกเคยว่า
ชั้นว่าพวกเค้ายังเป็นลูกผู้ชายมากกว่าแก

ผู้ชายคนนั้น
คือพี่ชายในไส้ของชั้นเอง
พี่ชายแท้ๆ ที่มีความเป็นพี่ชาย
แค่ในนาม

เค้าไม่เคยสน ว่าคนอื่นจะคิดยังไง เมื่อเค้าทำตัวแย่
เค้าไม่เคยคิดที่จะมองตัวเองในมุมของคนอื่น
เค้าได้แค่ฟังเพลงร็อคของเค้าไป
โดยไม่คิดจะหรี่เสียงลงเมื่อคุณตาคุณยายร้องขอ

เค้าโกรธชั้นเป็นฟืนเป็นไฟ เมื่อชั้นไปกินของๆเค้า
แต่ชั้นกลับได้แต่นั่งเสียความรู้สึก
เมื่อเค้าเอาช็อคโกแลตผสมเหล้าที่เพื่อนซื้อมาให้ของชั้นไปแกะกิน
แถมยังทิ้งเศษเปลือกสีสวยๆนั่นไว้ตรงหน้าชั้นอีก

ของฝากจากนอร์เวย์ เหลือแค่เศษกระดาษ...

ตอนชั้นเล่นดนตรี เค้าคอยค่อนแคะต่อว่าต่างๆนาๆ
"อีห่วยเอ๊ย เล่นไม่ดีก็อย่ามาเล่นให้กูได้ยินสิวะ กูรำคาญ"
ใช่... มันเป็นความทรงจำที่แย่ที่สุดในวันเกิดที่ผ่านมา
คำพูดที่ทำให้ชั้นไม่คิดจะร้องขอของขวัญจากใครอีก

ผิดด้วยเหรอ...ที่แม่ขอ แล้วชั้นจะเล่นดนตรีให้ฟัง

มันบอกว่าอยากตาย อยากตาย
แล้วคนที่อยากตาย มันสมควรจะเป็นชั้นมากกว่ารึเปล่า
คนที่โดนรังแก คนที่โดนแกด่าจิกหัวอยู่ทุกวัน
ถามทีเถอะ ว่าอย่างแกมีเรื่องอะไรให้อยากตาย

หลายต่อหลายเรื่อง
มันมากเกินไป
เคยถามตัวเองอยู่เหมือนกัน
ว่าจะร้องไห้ให้มันไปทำไม

แต่ก็ไม่เคยจะได้คำตอบ

ชั้นขอโทษแกตลอด ถ้าชั้นผิด
นั่นไม่ได้ทำให้แกหายโกรธ ใช่ ชั้นรู้
ชั้นไม่ได้พูดคำๆนั้นเพื่อแก
แต่ชั้นพูดเพื่อตัวเอง

กี่ครั้ง ที่แกโกรธชั้น แล้วแม่ว่าแกเพื่อปกป้อง
แกก็ว่าแม่ โกรธแม่ ไม่พูดกับแม่
บอกว่าแม่รักชั้นมากกว่าแก
แต่แกเคยรู้มั้ย ว่าใครเป็นคนโทรหาแกเวลาแกกลับบ้านดึก

แกทำชั้นเจ็บ ชั้นไม่เสียใจถึงขนาดมาร้องไห้
แต่แกทำแม่ แม่ที่เลี้ยงแกมาจนถึงขนาดนี้
ชั้นดูไม่ออก ว่าแม่เลี้ยงแกผิดจากชั้นตรงไหน
แกรู้บ้างไม๊ว่าแม่เหนื่อย เหนื่อยกับการจัดการชีวิตของพวกเรา

ชั้นไม่เคยรู้สึกแย่เหมือนอย่างตอนนี้เลยถ้าแกโกรธชั้นคนเดียว
แต่แกพาล พาลให้คนในบ้านมาอยู่ฝ่ายชั้น
แกพูดเหมือนคนทั้งบ้างรักชั้นแค่คนเดียว
แค่แกเคยรู้อะไรอีกเรื่องมั้ย ว่าป้ารักแกมากที่สุดในหมู่หลาน

เวลานั่งกินข้าว ป้าเคยถามชั้นมั้ย
"ปิ่นหิวรึเปล่าลูก ปิ่นเอาอะไรเพิ่มมั้ย"
ไม่เคย นั่นเป็นคำถามที่มีไว้เพื่อแก
เพื่อแกคนเดียว

แกเคยไม๊ กลับบ้าน มีแต่สำรับอาหารวางไว้บนโต๊ะ
คนในบ้านทำในสิ่งที่ตัวเองทำต่อไป
ไม่มีใครสนใจ บอกแค่ว่า
"ปิ่น กินข้าวซะ จะได้รีบล้าง"

อย่าคิดว่าคนที่เจ็บปวด มีแค่แกคนเดียวในโลก
อย่าคิดว่าคนที่อยากตาย มีแค่แกคนเดียว
อย่าคิดว่าคนที่ร้องไห้ได้ มีแค่แก
อย่าคิดว่าคนที่ไม่มีความสุขที่สุดในโลกนี้ คือแก

จะสำคัญตัวเองมากไปหน่อยไหม
จะยกหางตัวเองไปถึงขนาดไหนกัน

แกไม่เคยมองตาชั้นหรอก ว่าชั้นอยากจะพูดอะไรกับแก
สำหรับชั้น แกคงแค่คิด ว่าอยากให้ชั้นตายไปซะพ้นๆ

เสียใจ ที่ชั้นไม่คิดจะตายเพื่อคนอย่างแก
ไอ้คนที่ได้แต่ยกบุญคุณเก่าๆมาอ้าง
แม้แต่เงินไม่กี่บาท แกก็ยังติดค้างชั้นมาเป็นปีๆ
สนุกของแก ที่ได้แต่ไล่ให้คนอื่นไปตาย

สนุกของแก ที่ได้แต่กระทืบเท้าปึงปัง
ปิดประตูเสียงดัง เวลาที่ไม่พอใจ
เปิดเพลงลั่นบ้าน ไม่คิดถึงคนอื่น
ด่ามันซะทุกคน ที่ขัดใจตัวเอง

แกเป็นกฏของโลกรึยังไง..
แกใหญ่มาจากไหน
ในเมื่อแกก็ท้องเดียวกันกับชั้น
บาปของแกที่ว่าชั้น มันไม่เหมือนกับบาปที่แกว่าแม่

คำพูดหยาบคาย อย่างน้อยชั้นก็เลือกที่จะพูดกับใคร
หยุดทำตัวน่ารำคาญซะที
ชอบเหลือเกินนะ สร้างปัญหา
ทำตัวขวางโลก คอยให้คนอื่นเค้าปฏิบัติพัดวี

ถ้ามีพี่ชายอย่างนี้
สู้ไม่มีมันซะดีกว่า
สู้ให้อายุแกห่างกับชั้นอย่างน้อยซักสิบปี
ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันเลยง่ายที่สุด

ใครที่อยากมีพี่ชายนะ
ลองคิดดู ถ้าเค้าเป็นผู้ชายแย่ๆเหมือนพี่ของเรา
ยังอยากมีกันอยู่มั้ย

**ถามแอดมินหน่อย มาฟิคมาลงในบอร์ดได้ไม๊
ฟิควายเกาหลีน่ะ= =

อ่า ตามสบายเลยคับ = =b

ปิ่น

ใจเย็นนะลูก

เราก็เคยได้บินกิตติสัพท์ของพี่ชายของปิ่นคนนี้มาเหมือนกัน ตอนที่ปิ่นเคยเล่าให้ฟัง

แต่ไม่นึกว่ามันจะขนาดนี้

เราคงไม่สามารถบอกว่าเราเข้าใจปิ่นได้ เพราะเราไม่มีพี่ชายแท้ๆ

แต่เท่าที่เราจะทำได้คือปลอบปิ่น

ให้อย่าท้อแท้ต่อการมีชีวิตต่อไป ยังไงๆพรุ่งนี้ที่มีพี่ชายหน้าเดิมๆก็ยังมีอยุ่ จะทำอย่างไรได้ ก็คือคนในครอบครัว

สิ่งที่เราทำได้คือพยายามเปลี่ยนมุมมองเท่านั้น ถึงแม้ว่ามันจะยากแต่ในเมื่อเราต้องอยู่กับมัน วิธีนี้ก็น่าจะเป็นอะไรที่เยียวยาเราได้ดีที่สุด

ก้พี่มันนิสัยอย่างนี้ เราก้อย่าไปยุ่งกับมันให้มาก ถึงแม้จะถุกรุกรานแต่ก็อย่าให้มากเกินไป เราก็ต้องปกป้องตัวเองด้วย

สักวันมันก็จะรู้สึกเองถ้ามันไม่มีสิ่งที่มันมีอยู่ตอนนี้

มีอะไรก็มาลงในกระทู้มาคุได้นะปิ่น ทุกคนจะคอยให้กำลังใจและช่วยเสมอเว่ย!!

ผู้ชายคนนั้น ชั้นเกลียดมันมากที่สุด!!

ไม่รู้ทำเวรทำกรรมอะไรกับมันมา

=*= เครียดได้อีก

**ขอบคุณแอดมินงับ

รู้สึกว่าพี่ชายเราคล้ายๆกับพี่ปิ่นเลยแหะๆ -*-

แต่มันยังไม่แย่ขนาดนั้น แค่มันชอบด่ากราดไปทั่ว ชั้นล่ะเบื่อ

เราก็มีพี่ชาย...
พี่ชายที่บ่นว่าทุกครั้งที่เราเล่นดนตรี
พี่ชายที่ขี้เกียจแม้กระทั่งจะดื่มน้ำก็ต้องให้เราหยิบ
พี่ชายที่อารมเปลี่ยน(โคด)ง่าย(ในทางลบ)และพูดจาโหดร้าย

แต่ถึงอย่างนั้น เค้าก็เป็นพี่ชายเพียงคนเดียวของเรา

แม้ว่าวันนี้เราจะรู้สึกแย่ที่มีพี่ชาย

แต่ว่า
ความจริงแล้ว
พี่เค้าก็เป็นห่วงเรานะ ไม่ได้โกหก พี่ชายทุกคน ห่วงน้องสาวจริงๆ
แม้ว่าบางครั้งเราจะคิดว่า พี่ชายเราเนี่ยแย่ชมัด
แต่ว่าเค้าก็มีข้อดีแฝงอยู่ ที่เราไม่เห็น

อยากให้ปิ่นลองมองพี่ชายของปิ่นทั้งสองมุม
ทุกคนย่อมมีด้านดีและด้านเสีย
ลองดูว่า พี่ชายของเธอมีด้านดีๆอะไรบ้าง
พยายามคิดถึงแต่ด้านดีๆ

เราก็จะเป็นทุกข์น้อยลงนะ

ป.ล. ถ้าพูดไม่ถูกใจใครต้องขอโทดด้วยนะ

ไม่รู้นะ
เรามอง มอง มอง
มองจนไม่รู้ว่าจะเห็นแสงสว่างนั้นทางไหนกัน

เรามันโง่เองแหละ
โง่ซ้ำๆซากๆ
ปล่อยให้ใครต่อใครทำร้ายจิตใจครั้งแล้วครั้งเล่า
จนบาดแผลมันถูกกรีดซ้ำๆ จนมันกลายเป็นแผลเป็น

"โง่"
จนไม่อาจเปลี่ยนความคิดของตัวเอง

ทุกครั้งที่สายตาของมันมองมา
มันเจ็บ... เจ็บตรงแผลนั่นแหละ
นี่ก็สองอาทิตย์แล้วนะ
เรายังไม่ได้พูดกับมันเป็นจริงเป็นจังเลย

เหนื่อย...

อย่าซีเรียสไปเลยนะปิ่น
เรามีพี่ชาย(ลูกพี่ลูกน้อง)เค้าก็เกือบๆจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน
แต่ก่อนที่เค้าจะด่าเรา
เราก็ชิงด่าเค้าก่อน
และเราก็ด่าทุกคนเลยด้วย ถ้าคนๆนั้นทำท่าจะด่าเรา
บางอย่างเราก็ต้องปล่อยวางซะมั่ง
เหมือนกัดกับหมา ยังไงเราก็ทั้งเจ็บทั้งเสียself ไม่ได้อะไรขึ้นมา
(แรงไปป่าววะตรู??)